2-5. سرویس DNS

DNS یک پایگاه داده توزیع شده است که در آن میتوان نام های دامنه ای یا Hostname ها را به آدرس های IP از طریق پروتکل DNS و یک سرور DNS، نگاشت کرد. هر آدرس IP یکتا میتواند یک hostname اختصاصی داشته باشد.

DNS به شما این امکان را می دهد تا به جای استفاده از آدرس های IP برای اتصال به یک کامپیوتر خاص در شبکه ای دیگر (یا برای دسترسی به یک سرویس راه دور)، از نام های دامنه ای استفاده کنید.

سرور DNS فهرستی از تمامی آدرس ها و نام های دامنه ای متعلق به آنها را در خود نگهداری کرده و پرس و جوهای DNS را کنترل و سازماندهی می کند.

1-2-5- تنظیم و پیکربندی DNS

برای پیکربندی مسیریاب به عنوان یک سرور DNS در شبکه از این دستور در سطج پیکربندی سراسری استفاده میشود. برای غیر فعال کردن آن از شکل no دستور استفاده میشود

در حالتی که مسیریاب در نقش سرویس گیرنده ی DNS باشد، به کمک این دستور آدرس IP سرور DNS به مسیریاب معرفی میشود. برای حذف آن از شکل no دستور استفاده میشود.

توجه داشته باشید که آدرس IP سرور باید برای مسیریاب قابل دسترسی باشد

 

اگر Server و Client هر دو روتر ژرف باشند نحوه معرفی سرور به کلاینت به شکل زیر خواهد بود و با اجرای دستور دوم آن را غیر فعال مینماییم.

برای تعیین نام دامنه ای برای مسیریاب از این دستور استفاده میشود. نام دامنه ای نامی است که در آن از کاراکتر “.” استفاده میشود. برای حذف نام دامنه ای از شکل no استفاده میشود

مثال:

برای فعال سازی قابلیت ترجمه نام ها بر روی مسیریاب از این دستور استفاده میشود. برای غیرفعال کردن آن از شکل no دستور استفاده میشود

برای پیکربندی نام ها و آدرس IP مختص آنها برای سرور DNS از این دستور استفاده میشود. این دستور بر روی مسیریاب هایی استفاده میشود که سرور DNS هستند.

برای حذف پیکربندی ها از شکل no دستور استفاده میشود

مثال:

2-2-5- نمایش اطلاعات DNS

دستورات نمایشی در سطح پیکربندی EXEC Privilege هستند.

از این دستور برای نمایش اطلاعات میزبان هایی که توسط دستور ip host برای مسیریاب پیکربندی شده اند استفاده میشود.

از این دستور برای نمایش سرورهای DNS که به کمک دستور ip nameserver ، برای مسیریاب پیکربندی شده اند، استفاده میشود.