امکانات کاربردی

دستور ping:

يکی از رایج ترين و فراگيرترين دستورات تشخیص ارتباط بین کامپيوترهای شبکه، استفاده از دستور Ping است.این ابزار با ارسال بسته هایICMP موجب شناسایی خطاهای موجود در شبکه و مسیر ارتباطی می گردد .یکی از قابلیتهای مسیریاب ژرف نیز امکان ping می باشد که با استفاده از دستور زیر قابل انجام می باشد :

می توانیم عمل ping را بر اساس نام میزبان مقصد ، آدرس IPv4 و IPv6 انجام دهیم

مثال :

با استفاده از دستور زیر ، آدرس 192.168.0.220 ، ping شده است

همانطور که خروجی دستور در شکل بالا نشان داده شده است عمل ping سیستم هدف با موفقیت انجام گرفته است.

 

دستور traceroute:

ابزاری است که نشان می دهد یک بسته از چه مسیری برای رسیدن به مقصد استفاده میکند. در واقع گام هایی که بسته برای رسیدن به مقصد طی میکند در خروجی این دستور نمایش داده میشود.

عملیات دستور traceroute وابسته به مقدار TTL بسته ها است. تجهیزات میانی که پس از ارسال و هدایت بسته ها مقدار TTL آنها را یک واحد کاهش میدهند، باعث میشوند دستور traceroute آنها را به عنوان یک گام معتبر در مسیر رسیدن به مقصد شناسایی کند و بنابراین اطلاعات مربوط به آن را در خروجی دستور نمایش میدهد .

در مسیریاب ژرف به کمک دستور زیر در سطح پیکربندی EXEC Privilege میتوان از Traceroute استفاده کرد

می توان عمل traceroute را بر اساس نام میزبان مقصد، آدرس IPv4 و IPv6 آن انجام دهید

مثال:

با استفاده از دستور زیر ، مسیری که طی می شود تا به سیستم مقصد با آدرس IP برابر 192.168.23.1 برسیم مشخص میشود

 

امکان اتصال Telnet:

پروتکل telnet یکی از پروتکل های ارتباط از راه دور است. بسته های این پروتکل به صورت متن ساده ، یعنی رمز نشده ، ارسال میشوند و به همین علت از امنیت بالایی برخوردار نیست.

کاربرد اصلی این پروتکل فراهم کردن دسترسی از راه دور به خط فرمان تجهیزات است.

با استفاده از این قابلیت که در مسیریاب ژرف وجود دارد می توانیم به مسیریاب از راه دور متصل شویم .

پروتکل telnet به دلیل امنیت کمی که دارد، به صورت پیش فرض فعال نیست و در صورت نیاز باید بر روی line های مسیریاب فعال شود.

برای استفاده از پروتکل telnet برای دسترسی به یک مسیریاب راه دور از طریق مسیریاب ژرف،  از دستور زیر در سطح EXEC Privilege استفاده میشود:

در این دستور میتوان نام کاربری مورد نظر برای telnet را درج کرد. همچنین میتوان شماره پورت ارتباط telnet را مشخص کرد که شماره پورت پیشفرض برابر 23 است.

برای فعال سازی پروتکل telnet بر روی مسیریاب به صورتی که امکان دسترسی به آن از راه دور امکان پذیر باشد،  از دستور زیر در سطح پیکربندیLine ها استفاده میشود:

این دستور مسیریاب را پذیرای ارتباطات Telnet ورودی میکند. توجه داشته باشید که دستور login local به صورت پیشفرض بر روی line ها پیکربندی شده است بنابراین برای  login به تجهیز و احراز هویت باید از پایگاه داده محلی مسیریاب استفاده شود.

 

امکان اتصال SSH:

پروتکل SSH یکی دیگر از پروتکل های اتصال از راه دور است که بارزترین ویژگی آن امنیت بالای آن است. این پروتکل امکان تبادل اطلاعات مدیریتی با استفاده از یک کانال امن را بین دو تجهیز متصل در شبکه ایجاد می‌کند

هربار که داده‌ای از طرف کامپیوتر به شبکه فرستاده می‌شود، به صورت خودکار توسط SSH کدگذاری می‌شود. هنگامی که داده به مقصد خود می‌رسد به صورت خودکار کدگشایی می‌شود. نتیجه‌ای که خواهد داشت کدگذاری نامرئی خواهد بود. بدین صورت کاربران نهایی درگیر فرآیند کدگذاری و کدگشایی نخواهند شد و از ارتباط امن خود می‌توانند به خوبی استفاده کنند.

امنیت سیستم کدگذاری SSH با استفاده از الگوریتم ‌های پیچیده و مدرن تضمین میشود.

پروتکل SSH به صورت پیش فرض بر روی line های مسیریاب فعال و پیکربندی شده است.

توجه داشته باشید که دستور login local به صورت پیشفرض بر روی line ها پیکربندی شده است بنابراین برای  login به تجهیز و احراز هویت باید از پایگاه داده محلی مسیریاب استفاده شود.

دستور زیر برای فعال سازی یا غیر فعال کردن SSH استفاده میشود. این دستور باعث میشود امکان اتصال از راه دور به کمک پروتکل SSH به مسیریاب فعال شود و مسیریاب پذیرای ارتباطات ورودی SSH باشد.

در مسیریاب های ژرف این قابلیت وجود دارد که از طریق خط فرمان مسیریاب، به یک مسیریاب دیگر به کمک پروتکل SSH  متصل شد. برای این منظور ابتدا باید مسیریاب ها به یکدیگر دسترسی داشته باشند. از دستور زیر در سطح EXEC privilege استفاده میشود تا بتوان به یک تجهیز دیگر از راه دور و با استفاده از پروتکل SSH متصل شد

در این دستور میتوان نام کاربری مورد نظر برای SSH را درج کرد. همچنین میتوان شماره پورت ارتباط SSH را مشخص کرد که شماره پورت پیشفرض برابر 22 است.